Op reis - deel 4 - nog een verrassing?

Geplaatst door: joanna op 12-01-16

Het beloofde dus een ontspannende dag te worden toen het ontbijt werd geserveerd, inclusief brood, Franse kaas en sterke koffie. Marie en ik hingen onderuit in de tuinstoelen. De lucht was blauw, het was warm en we waren in een luie sfeer. 

Marie en Jack waren allebei vrolijk en uitgelaten. Ik was aan het dagdromen. Had ik hier, in the middle of nowhere, het opperste geluk gevonden, bij 2 vreemden? De wind die speels mijn jurk tussen mijn benen blies leek te willen zeggen dat ik er erg dichtbij was. 

Na het ontbijt, nam Marie me mee naar boven. Tijd voor de afwerking, zei ze, terwijl ze me naar de slaapkamer leidde. Ze trok de kast open en ging door de pruiken. Ze naam de blonde, met golvend lang haar en plaatste die voorzichtig op mijn hoofd. Daarna bracht ze me naar de badkamer, met haar beauty case in haar andere hand. Ik ging zitten op een hoge kruk, wegkijkend van de spiegel, terwijl Marie me instructies gaf. Ik zal niet veel make-up aanbrengen, zei ze, zodat je huid mooi kan bruinen, maar eerst moet ik je scheren. Ze nam een barbiersmes en schuim, en scheerde zorgvuldig mijn gezicht. Toen ze daarmee klaar was, bracht ze nog een hydraterend verzorgingsproduct aan. Daarna nam ze haar borsteltjes en penseeltjes en begon ze haar 'schilderij'. 

Ze had nog geen 5 minuten nodig. Ze legde haar spullen neer, bekeek me nog eens goed, lachte en zei, perfect, draai je maar om. Dat deed ik en kijk in de spiegel. Alweer zag ik een mooie vrouw, en je moest al goed kijken om de make-up te kunnen onderscheiden. Het was geweldig wat ze allemaal kon, een echte kunstenares. Maak je geen zorgen, Jo, de producten die ik gebruikt heb zijn waterproof, dus je kan het zwembad in zo vaak je wil. Ik ga nu vlug mezelf even opmaken, en kom zo naar beneden, wacht je daar op me? 

Ik ging naar beneden en zag Jack in de keuken. Ik had dorst en vroeg Jack of ik wat fruitsap mocht. Het staat in de ijskast, zei hij, ik ben er zeker van dat een mooie meid als jij jezelf wel kunt helpen. Ik wist eerst niet goed hoe ik zijn woorden moest interpreteren, maar opende dan de ijskast en vond een kan met vers fruitsap onderin. Toen ik voorover boog om ze te nemen, voelde ik een harde klap op mijn kont. Ik verstarde en voelde de klap nazinderen in mijn billen. Ik keek om toen ik Jack hoorde lachen.

Zijn ogen glinsterden, en terwijl ik hem aankeek, stropte hij langzaam mijn jurk omhoog. Mijn bikinibroekje viel op de grond. Kijk voor je, zei hij, en ik voelde nog een klap. Die was luider dan de vorige, en ook de pijn was aanzienlijk scherper. Mijn billen gloeiden, en ik moest de deur van de ijskast vastklampen om overeind te blijven. Toen ik weer wilde omkijken kreeg ik nog een klap, nog harder, zo voelde het. Ik kreunde met tranen in mijn ogen. 

Jack masseerde mijn kont een tijdje, maar trok vervolgens mijn bikinibroekje weer omhoog en mijn jurk naar omlaag. Voorlopig zal dat volstaan, zei hij. Het duurde nog even voor ik me herinnerde wat ik voor de ijskast stond te doen. Uiteindelijk pakte ik toch de kan fruitsap. Toen ik overeind kwam en een glas zocht, zag ik Jack niet meer. Ik schonk een glas in en zette de kan terug. Ik nam een groot badlaken, en met het glas in mijn andere hand liep ik naar buiten, in de richting van het zwembad. 

Ik vouwde er het badlaken uit op een ligbank, deed mijn jurk uit en schopte mijn schoenen weg. Ik ging liggen en sloot mijn ogen. Ik voelde al gauw de zon branden op mijn huid, maar ik had geen idee waar ik de zonnecreme kon vinden. Mijn kont gloeide ongetwijfeld nog meer dan de rest. Ik besloot Marie om zonnecreme te vragen als ze buiten kwam. 10 minuten later was ik nog steeds alleen. Mijn huid raakte verhit en ik had afkoeling nodig, dus sprong ik in het zwembad. Ik zwom enkele lengtes, kwam uit het water en ging terug liggen. Ik draaide me, ging op mijn buik liggen en deed mijn ogen dicht. 

Niet veel later hoorde ik de stemmen van Jack en Marie, maar op een vreemde manier. Ik besefte plots dat ze Frans praatten, en toen ik in hun richting keek, kon ik mijn ogen niet geloven. Er was iemand bij hen waarmee ze aan het praten waren. Ik vermoedde een oudere man, maar door de afstand kon ik het niet goed zien. Ik zag ze plots alle drie mijn kant op kijken, en omdat ik niet wist hoe ik moest reageren, sloot ik mijn ogen weer en draaide mijn hoofd van hen weg. Toch spitste ik mijn oren en was op mijn hoede. Ik hoorde de tafel en stoelen schuiven, ze gingen zitten. Mijn hoofd draaide op volle toeren, wat waren ze nu weer van plan? 

- wordt vervolgd - 
PS zoals ik al meldde, dit is een verhaal dat ik al eerder heb geschreven. Mochten iemand ideetjes hebben om toe te voegen, laat gerust een berichtje achter op mijn profiel. 

2339 keer gelezen

Score: 8
(van aantal stemmen: 10)

Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.