Ik lag stil en deed alsof ik sliep. Mijn zonnebril hield mijn verontruste blik naar het terras verborgen. Ik voelde de zon branden op mijn rug en benen, mijn billen tintelden nog van Jacks handen. Ik wist dat ik hier niet lang zo kon blijven liggen, ik had me nog steeds niet ingesmeerd met zonnecreme. Ik hoorde dat Jack, Marie en de vreemdeling een leuk gesprek voerden, maar ik kon helaas niet verstaan waar het over ging. Was dit een gepland bezoek, of gewoon een buur die dag kwam zeggen?  Net toen ik me wou omdraaien om mijn rug wat te laten afkoelen, stonden ze op en leken afscheid te nemen. Maar plots kwamen ze naar me toe. Toen ze naast me stonden, zei Jack tegen de vreemdeling: "Wel Gerard, dit is Joanna, onze gaste. Joanna, dit is Gerard, hij woont in het dorp. Hij onderhoudt het huis, de tuin en het zwembad als we er niet zijn. Ik draaide me op mijn zij, en zei Hallo Gerard, aangenaam kennis met je te maken. Marie lachte en zei dat Gerard alleen Frans sprak, dus probeerde ik in mijn beste Frans: bonjour, c'est tres agreeable de vous rencontrer. Gerard antwoordde in het Frans, maar ik verstond hem niet. 

Jack vertaalde het voor me, Gerard heette me welkom en zei me dat mijn verblijf geweldig zou zijn. Marie voegde eraan toe dat Gerard uitgenodigd was voor het diner vanavond. Ik lachte en probeerde mijn bezorgdheid te verbergen. Gelukkig vertrok Gerard. Ik rolde op mijn rug, en viel in slaap.  Een groot voordeel aan vakantie en reizen is dat tijd absoluut geen enkele waarde heeft. Ik had geen idee hoe laat het was en hoe lang in geslapen had, toen Jack me wakker maakte en zei dat het eten klaar was. Je moet je huid beschermen, Jo, zei hij, en ik besefte meteen wat hij bedoelde. Mijn gezicht, buik en benen liepen rood aan, bijna paars zelfs. Jack zei dat het 14:00 was toen ik hem vroeg hoe laat het was. Oeps, dat betekent dat ik meer dan 2 uur geslapen had. Maar mijn huid deed pijn, voelde droog en branderig aan. Ik wandelde traag naar het terras, en deed zelfs geen moeite om de zomerjurk aan te trekken. 

Een beetje versuft liet ik me in de stoel zakken. Voel je je wel goed, vroeg Marie. Ik antwoordde dat ik gewoon enkele minuten nodig had om wakker te worden. Toen ze mijn huid zag, huiverde ze en zij, schatje toch, dat moet pijnlijk zijn. Je kan beter uit de zon blijven. Ik haal vlug de after-sun voor je. Ze ging naar binnen en kwam later terug met een fles after-sun. Ik leunde achterover en voelde de extreem koude lotion over mijn schouders. Toen Marie mijn schouders insmeerde voelde dat alsof ze met naalden prikte. Ik was nog nooit in mijn leven zo hard verbrand, en ik was kwaad op mezelf omdat ik te lui was geweest om me in te smeren. De lotion was erg verfrissend, maar vestigde tegelijk mijn aandacht op de pijn die ik overal voelde. Ik zou vast en zeker niet meer uit de schaduw komen, en ik begon te realiseren dat ik mogelijk de reis had verpest. Jack zette een heerlijke schotel met salades, garnalen en vis op tefel, en mijn maag schreeuwde dat het tijd was om aan iets anders te denken. Ik schepte voor mezelf een vol bord op en viel aan. Het vers en knapperig brood was heerlijk. Jack vulde de glazen met wijn, en wanneer ik een slok nam, voelde ik de alcohol zakken tot in mijn tenen om meteen daarna terug naar mijn hoofd te stijgen. 

Hoewel ik nog wat versuft was, was ik hongerig, zelfs gulzig tegelijkertijd. De salade was echt heerlijk. Ik vermeed de wijn, en al snel voelde mijn lichaam bevredigd aan. Of beter, mijn spijsvertering, want mijn huid gloeide verschrikkelijk. Wanneer ik mijn mes en vork neerlegde, keek Jack me aan. Herinner je je, Jo, dat we rollenspellen besproken hebben in de auto op weg naar hier? Ik herinnerde me de woorden wel, maar niet dat we het over scenes of scenarios hebben gehad. Dus zei ik, wat bedoel je me rollenspellen? Jack keek naar Marie, en ze knikte. Wel, Jo, we zouden graag 2 of 3 scenes met je doen tijdens ons verblijf hier. We hadden geweldige plannen voor je met Gerard vanavond, maar gezien je verbrande huid, hebben we beslist om met iets anders te starten. Maar wees niet teleurgesteld, het diner met Gerard werd allen maar uitgesteld.  Jack ging door. Zoals je weet hebben we geen kinderen, maar we vragen ons vaak af hoe het moet zijn om een baby te verzorgen. Daarom, lieve Jo, zal jij onze babymeid zijn voor de komende 24 uur. Maak je maar geen zorgen, we zullen heel goed voor je zorgen. Marie neemt je straks mee naar boven, en zal je te slapen leggen. Ik kijk haar aan en ze lachte moederlijk lief. Ik ben klaar als je dat ook bent, zei ze. 

Ik was sprakeloos. Mijn gevoelens veranderden voortdurend nu. Ik ging van duizelig versuft, naar ziek, naar nieuwsgierig en zelfs een beetje opgewonden. Mijn mond plakte dicht van dorst, maar ik wilde geen wijn meer. Ik vroeg of ik iets koud en fris mocht hebben om te drinken. Goed, zei Marie, kom mee naar boven, ik geef je wel iets te drinken. We gingen naar de master bedroom, en Marie zei me dat ik me moest uitkleden en op het kleine bed gaan liggen. Toen ik naakt neerlag, kwam ze naast me staan met een stapeltje kleren. Eerst nam ze een rompertje, trok ze over mijn hoofd. Voor ze het dichtknoopte, nam ze een luier. Ik was uitgeput en dorstig. Even later had ik een rompertje, luier, babysokjes en mutsje aan. Marie zei dat ik haar moest volgen, en we gingen naar een andere deur op de gang. 

Toen de deur openging zag ik een authentieke babykamer. Het behang, de meubelen, alles straalde baby uit. Er was ook een bed met tralie, en Marie zei me erin te gaan liggen. Ik klom erin en ging liggen. Ze verdween even, maar kwam snel terug met een flesje melk, en gaf die aan mij. Ga nu maar slapen, Jo, we maken je wel wakker voor het avondeten. Marie trok de deur achter zich dicht, en liet me in de donkere kamer achter. Het bed was klein, niet groot genoeg om languit te liggen. Met een babyflesje met melk! Maar ik had dorst en dronk het flesje helemaal leeg. De kamer was fris, wat mijn huid wat ontspande. Na 10 of 15 minuten te liggen staren, legde ik mijn hoofd neer en sloot mijn ogen. Algauw viel ik weer in slaap.