Op reis - Deel 9 - ontspanning
Geplaatst door: joanna op 15-06-16
Ik ga een stukje in mijn verhaal overslaan, omdat ik toch wel negatieve feedback kreeg op de laatste wendingen in mijn verhaal. Blijkbaar valt het niet iedereen in de smaak. Misschien post ik het later nog wel eens. Laten we terugkeren naar het vakantiehuis van Jack en Marie. Een nieuwe dag, blauwe hemel en zwoele temperaturen.
Ik opende mijn ogen wanneer de zon door de luiken van de slaapkamer drong. Ik was nog slaperig en voelde me wat verdoofd. Ik droeg enkel een slaapkleedje van satijn en kant. Ik lag in het kleine bed in de grote slaapkamer. Ik draaide mijn hoofd naar het grote bed, maar dat was leeg. Ik werd nieuwsgierig naar waar ze heen waren, en kroop het bed uit. Ik slofte de trap af en ging naar de keuken. Een raam en de deur stonden open, zodat een briesje met de gordijnen kon spelen. Ik stapte het terras op en liet mijn blik door de tuin gaan. Ik zag niemand. Ik ging terug naar binnen, naar de hall, en door het raam zag ik dat Jack's auto niet op de oprit stond.
Ik vroeg me af waar ze waren, en waarom ze weggingen zonder me te wekken. Maar ik had honger en besloot een kopje thee te zetten. Ik zag een vers stokbrood in de keuken, en brak er een stuk af. Toen de thee klaar was, nam ik het kopje en het brood mee naar buiten, en ging op het terras zitten. Terwijl ik genoot van het sobere ontbijt, vroeg ik me af hoe laat het was. Ik had echt geen idee. Ik sloot mijn ogen, en maakte mezelf wijs dat tijd er niet toe deed.
Even later, toen de thee en het brood op waren, ging ik terug naar boven om me aan te kleden. Toen ik nadacht over wat ik zou dragen werd ik even opgewonden. Ik opende de grote kast in de slaapkamer, zag de zomerjurk die ik op weg naar hier had gekregen, aarzelde niet en greep hem uit de kast. Mijn slaapkleedje liet ik op de grond vallen. Op het schap met ondergoed nam ik een katoenen beha en bijpassend slipje. Toen ik alles aanhad, nam ik mijn pumps en ging terug naar beneden.
Voor ik terug naar buiten ging, nam ik een boek uit de kast in de living. Mijn oog viel op de klok en ik schrok even. Het was al 14:05. Had ik echt zo lang geslapen? En waar waren Jack en Marie?
Ik settelde me in een long chair in de schaduw van een boom, en begon te lezen. Maar ik kon me amper concentreren, en langzaam ging ik op in gedachten. Het voelde als een droom die ik me niet kan herinneren. Een droom over een uitstap in een drukke menigte, het gevoel van verdwaald te zijn en een zoektocht naar Jack en Marie. Maar wacht even, dat was toch een droom, of niet?
- wordt vervolgd -
1823 keer gelezen
Score: 9
(van aantal stemmen: 4)
Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.