Op pad

Geplaatst door: claudia-tv-vrouw op 29-11-17

Afgelopen vrijdag de wereld bedot. Had in de middag een knielange lichtgrijze

craquelé rok gekocht en droeg die later met mijn zwartglanzende blouse en mijn hooggehakte zwarte pumps. Was verder mooi opgemaakt met felrode lippen, blauwe oogschaduw, zwarte wimpers en een git zwart lijntje onder mijn ogen en tot slot mijn lange zwarte oorbellen, andere sieraden en mijn halflange donkerrode pruik. Voelde me op en top vrouwelijk en ook zo zalig. Voelde me ondeugend en besloot een rondje te gaan maken. Hulde me in mijn lange zwarte lakjas met een zwarte sjaal, mijn zwarte leren handschoenen en een laktas over mijn schouder.

Liep de gang door, luisterde bij de voordeur, keek door het spiongat en liep even later over de galerij, terwijl mijn hakken luid op het beton klonken. Liet de lift naar boven komen en was blij dat ik deze leeg naar beneden kon nemen. Even later op straat viel er wat van me af en begon ik aan mijn wandeling. Af en toe kwam ik iemand tegen (de drukte zocht ik niet op) en fantaseerde in gedachten dat ik aangesproken werd door een knappe, sterke man. Hij zou zijn arm om mij heenslaan, zodat ik me tegen hem aan kon vleien. We zouden samen verder lopen, terwijl ik me veilig voelde aan zijn zij. Later zouden wij stoppen en hij zou mijn gezicht in zijn handen nemen en me innig kussen, terwijl hij mij stevig tegen zich aandrukte.......

In werkelijkheid liep ik echter alleen en stond ik na een tijd weer voor de beneden deur. Opnieuw het ritueel van goed kijken, de lift en het roffelen van mijn hakken over de betonnen galerij en uiteindelijk de voordeur die zich achter me sloot.

Ik ging op de bank zitten en in mijn gedachten ging mijn fantasie verder met me op de loop.