To be or not to be

Geplaatst door: fay op 11-06-18

Dolenthousiast vertel ik mijn belevenissen aan Marjolein; mijn verschijning als vrouw in het gesprek, de lunch, de neukpartij. Na een telefoontje heeft ze me opgepikt, we rijden naar huis, ik voel me waanzinnig goed, voel me waanzinnig Fay. Terwijl ik breed glimlachend Lein van alle details op de hoogte stel, besef ik definitief Fay te zijn geworden. Kan en wil ik nog wel terug? Deze gedachte overvalt me.  Val stil middenin een uitgesproken zin .........Lein kijkt bezorgd opzij: "Wat is er Fay? Wat gebeurt er?" Hakkelend biecht ik haar mijn laatste gedachte op. "De drang om af en toe vrouw te spelen had ik al, Lein, maar deze week zet mijn leven op zijn kop. Jij hebt mij overtuigd, het gevoel en het zelfvertrouwen gegeven om Fay te zijn, iets aangeboord wat onbewust in me heeft gezeten. Ik ben gelukkiger dan ik al was. Nu ben ik bang om terug te keren, mijn vrouw onder ogen te komen, als man te functioneren." 

Lein manoeuvreert handig door het verkeer, we zwijgen in diepe gedachten, ze pakt mijn hand.
Ze parkeert even later de auto voor het huis. Draait zich naar me toe, kijkt me aan. "Vanmorgen heb ik weinig moeite hoeven doen je te overtuigen dat Fay heel goed in staat is de presentatie en het interview te doen. Kijk wat er van geworden is. Jij hebt zelf de overtuiging gehad, Fay. Je andere ik heb ik nooit ontmoet, zal ook best een prachtig persoon zijn. Ik geniet van Fay, een zelfverzekerde vrouw, je bent een geweldige vriendin, niet alleen om onze vrijpartijen, ik mag Fay meer dan graag. But it's up to you, babe, het wordt jouw beslissing."

De hond moet uitgelaten worden, terwijl Lein wat beslommeringen moet afhandelen. Snel weer even in haar kast gedoken om wat meer casuals aan te doen. Wat heeft ze toch een enorme garderobe, mazzel dat we nagenoeg dezelfde maten hebben. Haar strakkere rokken en jurken zijn verreweg mijn favoriet, dit keer valt mijn keuze op een donkerblauw nappaleren rokje en een witte mouwloze bloes. Geen nylons, sandalen met een klein hakje. 
De hond loopt aangelijnd snuffelend voor me uit. Ben niet langer bezorgd over reacties, Fay voelt heerlijk zo wandelend. Diepere gedachten overvallen me weer over hoe nu verder. Gelukkig heb ik nog behoorlijk wat dagen om louter Fay te zijn. Automatisch ben ik terug naar mijn huis gelopen. Ik schrik even van alle bedrijvigheid in de verschillende voortuinen, maar tja, het is dan ook prachtig weer. Vol vertrouwen wandel ik verder, nader mijn eigen huis, zie de buren aan het tuinieren in de voortuin, plaatsen nieuwe plantjes in hun border tegen de straatkant aan. De hond snuffelt nieuwsgierig, Rosa en Henk staan beiden op. Maken complimenten over de labrador. Informeren naar haar leeftijd. Bedeesd, met versnelde hartslag geef ik antwoord, dat ik het niet weet. Geen spoor van herkenning of argwaan bij beiden, observeer ik opgelucht. Wat een magnifieke ervaring om zo als Fay een kletspraatje te maken met deze mensen, waar ik normaliter ook mee klets! Het doet me vreselijk goed. Het sterkt me. 
Goedgehumeurd vertel ik heteven later Lein. Glimlachend kijkt ze me aan, tikt met een vinger op mijn neus, gevolgd door een kusje.
"Kom we gaan, ik heb een afspraakje voor ons beiden gemaakt."

Een genoeglijke nieuwe ervaring; we zijn gaan fietsen. Mijn vestje en tasje in het mandje voorop. Marjolein lacht me uit, ik giechel: sta te prutsen om op te stappen. Neiging om een been over het zadel te zwaaien. Weinig lady-like, onmogelijk door mijn rok. Zijwaarts instappen en gaan zitten, dat werkt beter. Wordt gedwongen om met x-benen te fietsen. maar dit voelt ook weer zalig. Bij een stoplicht dreig ik om te vallen, besef net op tijd om naar voren te schuiven, van het zadel af te stappen. Gaat gelukkig goed.
Na een kwartiertje fietsen, stoppen we, maken onze fietsen vast aan een boom. Lopen op een grote glazen pui af: spa & welness. Kijk opzij naar Lein, ze lacht opgewekt, slaat een arm om mijn middel, lopen samen naar binnen. Ze is blijkbaar goed bekend hier, wordt enthousiast begroet en loop direct door naar achter. "Een vrouwenmomentje Fay, we gaan ons lekker laten verwennen, je zal er van genieten." Overhandigd een badjas en tulband, begint zich uit te kleden. Ik aarzel, weet het niet zo goed. "Slipje en bh kan je aanhouden hoor, geen probleem." Ze schiet naakt in haar badjes, duwt haar dikke, rode haar onder de tulband. "Opschieten meid, er wordt op ons gewacht." Gelukkig heb ik niet veel meer aan dan een mouwloze witte bloes en rok. Volg Lein in identieke outfit. We stappen een kleine sauna binnen, erg warm, vochtig, ruikt naar eucalyptus, gaan op een houten bankje zitten. "Er komt hier niemand, Fay." Ze ontdoet zich van haar badjas. Sla haar fraaie lijf, mooie benen en borsten stiekem gade. Volg haar voorbeeld, onwennig in mij lingerie. We keuvelen een tijd en zweten volop, dan de badjassen aan. Inde volgende ruimt staan twee massagetafels klaar. Lein helpt me, legt een handdoekje over mijn bekken en een over mijn borsten al ik op mijn rug lig. Zelf ligt ze op de andere tafel. Twee jonge vouwen komen binnen, starten met een uitgebreide gezichtsbehandeling. Masseren, scrubben, smeerseltjes. het is zalig om zo verzorgd te worden. Een massage volgt. Eerst mijn hals, dan buik en benen. De heerlijke geurende, vette olie tintelt mijn huid. De sterke vingers van de masseuse kneden, verwennen iedere spier. Dan op mijn buik. Geniet met volle teugen, mijn voeten,  mijn kuiten en dijen als was onder deze soepele handen, moet gekreun onderdrukken wanneer mijn rug volgt, schouders. Een ontspannen genot, het voert me mee naar nieuwe dromen, fantasieën. Tevreden glimlachend kijken Lein en ik elkaar aan. Steek mijn hand uit om de hare te pakken. onze vingers vervlechten. "Hoe voel je je, Fay?" 
"Op en top vrouw, Marjolein, op en top vrouw."

1705 keer gelezen

Score: 8
(van aantal stemmen: 4)

Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.