Ontplooien
De koude novemberavond slaat op mijn jas als ik naar de shop van het tankstation loop. De bult onder mijn jas is voor mijn gevoel voor iedereen zichtbaar, maar als ik de schuifdeuren doorloop kijkt niemand op of om. Het poortje naar de toiletten draait open en al snel sluit ik de toilet deur achter me. Nu of nooit zeg ik me toe en even later loop ik door de shop weer naar buiten. Ogenschijnlijk niet veranderd maar de bult kleding onder mijn jas is verdwenen.
Naast de auto kijk ik om me heen. Het is donker en er is niemand te zien. Ik neem een diepte teug lucht en open in ieder geval mijn riem. Stap 1 gezet. De deur trek ik naast me dicht en ik kijk in de spiegel. Zal ik? Nog nooit ging ik verder dan dit. Ja, zegt eline in me en voor het eerst zet ik door. Mijn broek valt verrassend eenvoudig op de vloer van de auto en ik voel de koude lucht langs mijn kousen stromen. Vlug fatsoeneer ik mijn rok en schiet ik in mijn pumps. De motor slaat aan en opgelucht rij ik weg. Voor het eerst in het openbaar in een rok met kousen. Ik ril van spanning, genot en trots! Mijn rok plooit zich netjes over mijn benen en mijn pumps voelen heerlijk. Zou ik de volgende stap durven zetten?? Wordt vervolgd...
2338 keer gelezen
Score: 9
(van aantal stemmen: 3)
Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.