Postoptopia
Ik knielde op het lichtweerspiegelende kunstofachtige donkerblauwe oppervlak van mijn slaapzak die onggladgestreken in het gras lag mijn tenen raakte het gras en de broekspijp van mijn rechteronderbeen schoof een beetje omhoog in de richting van mijn knie. door de kniebuiging in mijn been werd de broekspijp ietsjes opggetrokken waardoor de huid van mijn enkel aan het licht kwam. Mijn onderbenen hadden geen harige enkels... de haren waren zo dun kort en licht dat enkel de poorten waardoorheen de haren groeiden met het blote oog te zien waren. Doorgaans dacht ik de nachten door in de tent waarin ook een gaas gemaakt was waardoor heen licht en lucht kon gaan en waarvan de kleine netachtige poorten muggen in de buitenwereld hield,...
Dit maakte dat de huid van mijn hoofd de afgelopen zomer doorheen ging met de afwezigheid van bulten.
Maar door deze dagen heen ging ik met de afwezigheid van tenten door de dag en nacht heen. ik lachte als een boer met kiespijn mijn muggenbulten in de spiegel gedurende het onder ogen komen van het huidoppervlak van mijn aangezicht.. mijn huid droeg niet allen muggenbulten maar ik had ook werkelijk kiespijn te voortduren.
De gedachten die onophoudelijk doorgaand door mijn hoofd heen bleven gaan, was de gedachte aan een post-op shemale.
Ik dacht enkel aan het doorboren van haar voorste gat, waarbij elke stoot een hartverwarmend gevoel in mijn lichaam zou verwekken.
Dacht ik ...
Alsof ik een trouwring op mijn knieën neukte eentje die precies mijn maat is.
2740 keer gelezen
Score: 3
(van aantal stemmen: 4)
Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.