De stoute schoenen aangetrokken 6.

Geplaatst door: petizegld op 19-07-22

Met haar handen trekt ze de rok hier een daar wat op haar plaats, waarbij haar handen vol op mijn billen rusten. Aan de voorkant schikt ze rok ook nog wat en ik voel haar hand over mijn harde klit glijden. ‘Ja, dit is altijd wat lastig om te verbergen, Mevrouw,’ zegt ze, achterom naar Tanja kijkend,’ maar we hebben een assortiment corrigerende slips daarvoor.’ Tanja is inmiddels in een van de fauteuils gaan zitten en knikt bedachtzaam.

‘Nee hoor, De verkoopster dat is niet nodig,’ hoor ik haar zeggen, ik vind het wel wat hebben, die ondeugende bobbel in haar kruis.’ Tanja kijkt me aan en ik zie haar glimlachen. ‘Zo, Esther, bof jij even,’ zegt ze, terwijl ze nog even op mijn klit drukt. Inmiddels sta ik voor de spiegel in mijn nieuwe rok, hij staat en zit super, maar ondanks de split geloof ik nooit dat ik hier in zal kunnen bewegen. De jarretels zie je echter door de lakstof heen drukken en dat vind ik zelf niet zo fraai.‘ Mevrouw, ik vind het eerlijk gezegd, niet zo’n mooi gezicht dat de jarretels te zien zijn onder het lak,’ zeg ik dan ook richting Tanja. ‘Mondje dicht, Esther, jouw mening doet vanmiddag niet ter zake,’ hoor ik haar streng zeggen.

Dit lijkt me een mooi moment om de knevel gelijk uit te proberen, zegt ze onmiddellijk tegen de verkoopster. ‘Natuurlijk, Mevrouw, Met grote ogen volg ik De verkoopster, die naar een van de toonbanken loopt en er een leren tuigje vanaf haalt met een grote, rode bal in het midden. Natuurlijk heb ik dit soort knevels wel eens gezien op het internet, maar ik heb er nog nooit een gedragen. Met kloppend hart zie ik dat De verkoopster de riempjes losmaakt en weer naar mij komt. ‘Mondje open, Esther,’ zegt De verkoopster, ’blijkbaar vind de Madam dat je dit nog nodig hebt.’

Vragend kijk ik Tanja aan, maar die knikt alleen maar. Ach, wat kan het me ook schelen, voorlopig heb ik geen reden om haar te wantrouwen. Ik open mijn mond en De verkoopster duwt gelijk de rode bal erin, terwijl ze twee riempjes achter mijn hoofd langs haalt. Ik voel een riempje onder mijn kin doorgaan en een y-vormig riempje gaat over mijn neus heen, over de kruin van mijn hoofd naar achteren. Terwijl ze de riempjes afstelt en aantrekt voel ik de rode bal wat verder in mijn mond drukken. Spreken is nu uitgesloten en ik adem met korte stoten door mijn neus.

‘Kalm aan, Esther,’ hoor ik De verkoopster zeggen, ‘rustig door je neus ademen en geef je over aan het gevoel, het went snel, ik draag ze zelf ook wel eens.’ Mijn ademhaling wordt rustiger en ik bekijk mezelf in de spiegel, de rode bal steekt mooi af tussen mijn geverfde lippen en de riempjes accentueren mijn gezicht Inmiddels is Tanja bij ons komen staan en ik hoor haar tegen De verkoopster zeggen dat ze erg tevreden is over de rok dus die kan ze sowieso inpakken. ‘Ik wil nu nog even het pakje zien wat we zojuist hebben uitgezocht, De verkoopster,’ zegt ze, en daarna moeten we opschieten, ik wil op tijd thuis zijn voor Pieter want die wacht met smart op ons beide.’

‘Natuurlijk, Mevrouw, ik zal het er gelijk even bijpakken,’ antwoordt De verkoopster die onmiddellijk naar de toonbank loopt waarop ik al eerder diversen kledingstukken heb zijn liggen. ‘Ik zal je even losritsen, sletje, zegt Tanja, terwijl ze de beide ritsen en drukknopen loshaalt. ‘Ik moet zeggen dat je er heerlijk uitziet met die knevel, lekker onderdanig en dan hebben we vanavond in ieder geval geen last van je geklets,’ voegt Tanja er nog aan toe, terwijl ze naar me knipoogt. Ik knik haar toe en bedenk dat ik me ondertussen heerlijk voel in dit spel. Aan de knevel in mijn mond ben ik al haast gewend, het strakke gevoel van het korset is zalig en mijn klit klopt hard in mijn rubberen slip. Ik stap uit de rok en Tanja pakt hem van me aan. Gekleed in mijn korset wacht ik af wat De verkoopster meeneemt van de toonbank. Als eerste reikt ze mee een korte, wijde, witte petticoat aan. Ook deze heb ik wel eens gezien op diversen foto’s op het internet, maar nog nooit gedragen, alhoewel ik ze wel altijd heel mooi vind.