Afgelopen week besloot ik dat ik wel een nieuw broekje kon gebruiken. Ben op het internet gaan neuzen maar kon de juiste maat niet vinden. Was echter wel in de winkel beschikbaar. 

Omdat de winkel buiten mijn woongebied lag trok ik de stoute schoenen aan. Ik naar de winkel. Al trillend. Had al een verhaaltje bedacht om hem te kunnen kopen zonder op te vallen.

Ik de winkel in. Zoekend naar de juiste maat kwam de verkoopster. Ik uitgelegd dat mijn 'vriendin een grotere maat had en gevraagd op ze die hadden. Ze ging wel even in het magazijn kijken. 

Te kwam blij terug met de juiste maat. " we hebben er ook een bijpassende bh bij als je wilt" zei ze lachend. Ik stamelde en wou die wel zien. " welke maat". Nu was ik van slag. Gaf aan dat ik dit eigenlijk niet precies wist. Ze vroeg hoe mijn vriendin er dan ut zag...

Het werd een moeilijk gesprek dat eindigde in dat het wel mijn omvang zou mogen zijn met kleine cups. Ze lachte vriendelijk en ging zoeken. Ze pakte het broekje en de gevonden bh en liep naar de laatste paskamer in de winkel. Ik volgde haar als een loops puppy. " je mag wel passen hoor" zei ze met een knipoog.  " ik zorg dat niemand hier komt"  Ik schrok en werd rood. Ze gaf me een duwtje en daar verdween ik in de paskamer. Trillend trok ik alles aan. En keek in de spiegel.

Plots ging het deurtje open en de verkoopster keek me aan. Ze nam me op van top tot teen. " nu het broekje nat is moet je hem wel kopen lachte ze. Maar staat je goed. Ze voelde mijn bh bij de cups en zei: aardig gevuld zo toch, houd je het aan of moet ik het inpakken? Ik trilde als een idioot. Inpakken stamelde. Ik. Ze sloot de deur en ik kleedde me om. Bracht alles netjes naar de toonbank. Rekende af. 

" ik vind het niet erg als.je vaker komt passen hoor. Maar dan aan het einde van de dag heb ik meer tijd voor je. Zei ze met een knipoog. 

Rood en zwetend verliet ik de winkel.