Een blauwe Hunkemöller bh vulde ik op met sokken en gleed geoefend in de huidkleurige panty. Daarna volgde een onderjurkje van gladde statische stof. De jurk van Rodier sloot aan de zijkant met een rits en had een soort ceintuur. De laarzen ritste ik dicht en bracht de rode Dior lippenstift en de parelclips aan. Tot slot pakte ik de prachtig gekapte pruik van het witte hoofd en liet 'm op mijn hoofd neerdalen. Perféct! Genietend bleef ik even op het bankje voor de kaptafel zitten mezelf bewonderend in de ronde witte spiegel. Naar beneden kijkend zag ik dat de jurk mooi over mijn 'borsten' viel en net boven de knie ophield om mijn gekouste benen te laten zien. 

Even later keek ik uit het raam of mijn ouders er toevallig niet aankwamen in hun groene Ford maar er was gelukkig nog niks te zien. Wél zag ik dat mijn fiets nog voor het rijtjeshuis tegen de lantarenpaal stond! Zonder op slot  te zijn gedaan. Oei, snel even wegbrengen dus.  Ik stapte ietwat bibberend naar buiten, pakte mijn fiets en liep er mee naar de garages achter onze woning. We woonden toen in een dorpje net onder de stad Groningen en de garages waren onder de naastgelegen flats gebouwd. De Molenbuurt geheten. Wij hadden een garage met zo'n klapdeur waar tegen de achterwand de oude witte Vespa scooter van mijn vader stond. De Ford 22n paste er precies voor. En aan de rechterkant was ruimte voor een fiets tussen de auto en de muur. 

Ik zette de fiets achterin de garage en opeens werd het donker. Een silhouet stond tegen het licht in en trok de garagedeur ver naar beneden tegen pottekijkers. Het was de buurman. Ik wilde geschrokken langs hem heen lopen maar hij drukte me tegen de muur en omlaag. Zo meisje zei hij, kijk eens wat ik voor je heb en deed zijn broek los. Daar sprong een hele grote én harde piemel uit met een paarse knop. Hij pakte mij in mijn dure pruik vast, die bijna afschoot weet ik nog, en ramde zijn harde lid in mijn mondje. Ik weet nog dat ik te verbaast was om tegen te stribbelen. Ik kokhalste omdat ie zijn lid te ver er in stak maar hij corrigeerde zich snel. Ritmisch ging het harde vlees in en uit mijn mond. 

Ik zat op mijn knieën, opgetut als sjieke vrouw, tussen muur en auto een vent te zuigen realiseerde ik mij. En gezien de bobbel onder mijn jurk vond ik dat best opwindend (...) Buurman pakte me nu met twee handen in mijn pruik en begon harder te stoten. Ik voelde de haarspelden in mijn hoofd prikken. O God maak 'm niet stuk want dan ben ik aan de beurt flitste door mijn hoofd.  Na een paar keer nog op en neer gegaan te zijn tussen mijn rode lipjes begon hij te grommen, trok zijn harde lid met een plop uit mijn mondje en spoot kreunend zijn zaad op de muur. 

Ik had een warm gevoel in mijn onderbuik en was dus knetterhard herinner ik mij. Buurman stopte zijn piemel weg, keek mij veelzeggend aan en zei: dit is ons geheim. Anders vertel ik je ouders dat je zo gekleed de straat op gaat. Hij drukte de garagedeur weer open en liep weg, mij verbluft achterlatend. 

Ik racete de 300 meter naar huis in 1,5 seconde denk ik en vloog de trap op.  Met nog een bonzend hart en een knetterhard lid heb ik me staand voor de passpiegel gigantisch afgetrokken terwijl ik naar mezelf keek. De panty had het niet overleefd, op de laarzen zaten wat zandsporen en de pruik was ietsje uit model. Naja "kon minder" zeggen wij dan in Groningen. De panty heb ik diep in de afvalzak gestopt, de laarzen met een natte doek afgeveegd en weer op de spanners teruggehangen en de pruik netjes op de pruikenbol gezet tussen de anderen. Gelukkig heeft ze nooit gemerkt wat er die dag is gebeurd met haar spulletjes.

Ik ben echter wel eens op heterdaad betrapt. Gekleed in een rode wollen jurk, panty, laarzen, oorbellen, parels, rode lippen en blonde pruik. Opeens stonden we op de overloop tegenover elkaar. Ik dacht dat ik alleen thuis was. Haar ogen werden zo groot als schoteltjes!!  Ze rukte de blonde Balmain pruik (model a la Krystle uit Dynasty) van mij hoofd en gilde " ben je homoooo"?? Uit die kleren en naar je kamer. Wacht maar tot je vader thuiskomt. Nou die wist ook niet wat ie er mee aan moest.... Haha.

Er kwamen dus een slot op hun slaapkamerdeur maar ik zag welk nummer er op de sleutel stond en bij de HUBO haalde ik meteen eentje extra en kon zo gelukkig weer doorgaan met tutten. Zo verslavend.  God wat heb ik die rode jurk vaak aangehad en die blonde pruik op. Honderden keren wel. Gelukkig heb ik er de fotos nog van want onder druk van een ex heb ik die jurk en nog wat andere kleding (jaja meegejat toen ik op kamers ging) ooit bij de weg gezet voor het Leger des Heils. STOM. Nog steeds spijt van..... 

Maar gelukkig draag ik nu ook weer kleding van Rodier wat ik online vind. En ik zoek geregeld op Vinted naar die éne rode wollen jurk want het zou fan-tas-tisch zijn om die nog eens te vinden  en te kunnen dragen!! De parels van (o)ma en andere sierraden pak en combineer ik nog geregeld met mijn moderne jurkjes. Vintage oorbellen zijn geweldig! De pruiken zijn helaas teloor gegaan. Maar ach, die heb ik zelf nu ook. En een eigen kast vol kleding en hakken. Ik kan alleen maar concluderen dat het leven als Dame vurrrukkulukkkk is.