Op stap als travo. Drempels overwinnen, deel 2
Geplaatst door: robincd op 03-07-23
Op stap als travo. Drempels overwinnen 2
Een half jaar geleden beschreef ik mijn eerste ervaringen als travo in de publieke ruimte.
Ik wil daar nu graag wat aan toevoegen en wederom wordt het geen opwindend seksverhaal.
Gewoon een inkijkje in mijn overwegingen.
De eerste ervaring leerde mij dus dat het publiek helemaal niet reageert.
Dat je gewoon je gang kunt gaan als je het niet te bont maakt.
Dat opent de ruimte om een stapje verder te gaan.
Vandaag een eind gaan fietsen in druk verkeer.
Hele korte denim hot pants, onderkant bil goed zichtbaar, lange gladde benen, lichtroze blouse en in kleur goed bijpassende high heels, mooie oorbellen en nageltjes.
Eerste les: op high heels kun je goed fietsen.
Tweede les (maar dat wist ik al) wat zijn gladde benen toch mooi hè.
Derde les: zelfde als half jaar geleden: ga je gang maar. De mensen slaan geen acht op je.
Waarom beschrijf ik dit?
Ik wil graag de taboes op travestie helpen doorbreken.
In onze cultuur dragen mannen mannenkleding en vrouwen dameskleding.
Vrouwen maken zich mooi op allerlei manieren en van mannen wordt dat niet verwacht.
Vrouwen gebruiken al hun creativiteit om mooi te zijn.
Mannen komen niet verder dan een best wel aardig broekje of shirtje.
Vraag je eens af waarom dat zo is.
Waarom gebruiken mannen de mogelijkheden niet om zich mooi te maken zoals vrouwen dat doen?
Het antwoord komt dan al snel neer op ingewortelde rolpatronen.
De Romeinen droegen een tunica of toga, eigenlijk een soort jurk.
Marokkanen dragen djellaba's. Ook een soort jurk.
Maar de doorsnee Hollandse man draagt een vormeloze broek die alle vormen verhult.
En het boordje van zijn shirt zal en mag niet te wijd zijn.
En we weten niet beter.
Ga naar een willekeurige kledingwinkel en je vindt 3 afdelingen: mannen, dames en kinderen.
De hele industrie is gericht op het onderscheid tussen man en vrouw.
Waarom?
Wie weet het antwoord?
Waarom moeten mannen zich anders kleden dan vrouwen?
Geef daar maar eens een antwoord op.
We leven nu in een tijd dat gender identiteit veel aandacht krijgt.
Je mag zijn wie je bent heet het.
LHBTIQ+
Dat zijn maar liefst 7 leestekens.
Eén voor iedere zichzelf onderscheidende groep.
Zelf heb ik genoeg aan maar één letter. De H.
Homo betekent namelijk Mens. En dat zijn we allemaal.
Dus helemaal los van een onderscheid naar genderbeleving en seksuele voorkeur vind ik het culturele onderscheid tussen man en vrouw maar lariekoek.
Als ik met mijn mooie benen ga fietsen, dan schud ik misschien wat mensen wakker. Ik hoop dat ze denken: wat mooi en waarom niet?
Ik ben dus bezig met een stukje mannenemancipatie.
1634 keer gelezen
Score: 9
(van aantal stemmen: 14)
Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.