Profiel van foolmoon Offline
Gold member
| Score: | (9) (19 users voted) |
| Profielnaam: | foolmoon |
| Voornaam: | T Mie |
| Stad: | Sint-Niklaas |
| Provincie: | Oost-Vlaanderen |
| Land: | Belgie |
| Geboortedatum: | 24-04-1981 |
| Je bent zelf: | Man |
| Persoonlijkheid: | Anders |
| Sociale status: | Vrijgezel |
| Beroep: | Arbeider |
| Lengte (in cm): | 184 |
| Gewicht (in kg): | 64 |
| Plaats bericht: | Stuur foolmoon een privébericht |
| Stem op foolmoon: | |
| Bezoekers: | 3688 bezoekers sinds 13-12-2016 |
| Meer over jezelf:: | 40 bi (onlangs het plezier van dressen ontdekt) Ik kleed me af en toe vrouwelijk, maar voel me dan ook wel zo. Ik merk dat er sommigen zich als vrouw kleden, maar zich soms nog behoorlijk mannelijk gedragen, maar zo ben ik zelf niet en ook niet mijn ding. Elk zijn ding echter, maar ik het mijne. Het voelt fijn om even in een andere huid te kruipen en uiting te kunnen geven aan mijn vrouwelijke gevoelens en me vooral te laten bewonderen. Een innerlijke drive van je even vrouw te voelen in combinatie met erotiek, die ook heel prettig kan zijn. Het dragen van die vrouwelijke kleding is spannend en vaak ook seksueel opwindend. Dat laatste hoeft niet te betekenen dat het aantrekken van die kleding altijd ook tot seksuele handelingen leidt. Ik beleef vooral voldoening aan mijn blijkbaar erotische uitstraling en/of de spanning van mijn veranderde uiterlijk en dat te kunnen laten zien en delen. Daar komt uiterst zelden klaarkomen van, want dan is het fijne gevoel ook over. Ik denk dat we allemaal als vrouw of als man bepaalde gevoelens hebben. Ik ben een biseksuele man die graag dameskleding draagt, zich af en toe vrouw wil voelen, maar ook soms interesse voel voor tgirls naast nog altijd en vooral vrouwen, ook vrouwen met ietsje extra en heel af en toe zelfs een fijne man. Het gevoel is dan eerder dat ik me verleidbaar voel. Ik denk dat wij t-vrouwen soms vrouwelijker zijn dan sommige vrouwen omdat we ultieme vrouwelijkheid willen nastreven en het liefst overtreffen. Ik wil hier absoluut niets afdoen aan vrouwen. Het is denk ik ook gewoon soms maar gedeeltelijk lust!! Heel soms slaat de twijfel achteraf ook nog eens bij mij toe en krijg ik een rot gevoel, waar ben ik toch mee bezig? (maar het wordt minder en minder !) Waar komt dit toch allemaal vandaan, ik twijfel aan mezelf. Ben ik wel normaal? Zo erg dat ik vroeger een paar keer alles weggedaan heb. Uiteindelijk ebt dat vervelende gevoel weg en heb ik er toch geen spijt van. Dit is toch wat ik voel en ik kan mijn gevoelens niet weg drukken, de gevoelens zullen en blijven terug komen. Ik probeer ermee te leren leven en er ook van te genieten als het kan. Travestie is gebaseerd op een heel logisch en universeel verlangen : de wens om even tot het geslacht te behoren dat je bewondert, dat je opwindt en waar je van houdt. Je als vrouw kleden is een redelijke manier om dichter bij die ervaringen te komen van het geslacht waarnaar je uiterst nieuwsgierig bent en toch van buitengesloten wordt. Willen opgaan in de ervaringen van een groep mensen op wie hij gek is. Hij wil weten hoe het is om zijn benen over elkaar te slaan in een jurkje, om in hoge hakken rond te lopen, om een behabandje op zijn rug te voelen, een armbandje op zijn pols schuiven, om het briesje te voelen die zijn lange benen streelt. Hij breidt dit ook uit tot zich voor te stellen hoe het is om als vrouw ook erotisch contact te hebben. Terwijl hij zichzelf in een zwart panty laat bewonderen proeft hij van de intense, fascinerende tevredenheid dat hij zowel zichzelf als het doel van zijn verlangen is en dat van iemand anders. Het kan verontrustend zijn om het gevoel te hebben dat je niet sterk verankerd bent aan het geslacht waarmee je geboren bent. Het kan verwarrend zijn om te moeten accepteren dat je diep vanbinnen, in het min of meer bewuste brein, altijd iemand zult zijn die gevarieerder en veelzijdiger is, maar misschien ook interessanter dan alleen maar een man of vrouw. |
| Mijn website URL: | Geen URL opgegeven |
| Extra informatie: | Geen extra informatie beschikbaar |
