Vervolg op 'mannenkleidng ingeleverd'

Geplaatst door: travsaskia op 22-05-19

Er gingen weken, zelfs maanden voorbij nadat ik mijn kleding moest inleveren van mijn Meesteres. Alles was uit mijn kasten verdwenen. Alleen nog 6 min of meer gelijke setjes van wat shirts die wel vrouwelijk waren, maar nog ‘net’ konden en vooral wat strakkere spijkerbroeken van stretch jeans, die ook ‘net’ konden, maar soms wel resulteerden in wat lacherige reacties.
Vervolg op: https://profielen.tgirl.nl/verhaal/5053-mannenkleding-ingeleverd.html
Ik had al een tijd niets meer van mijn Meesteres vernomen. Mijn vrouw vroeg al of het ‘uit’ was met de Meesteres. Zij had na die ene keer dat ze op bezoek was geweest, ook geen contact gehad. Ik vroeg dat een keer uit nieuwsgierigheid, omdat de twee vrouwen het kennelijk goed met elkaar konden vinden.
Intussen waren ik en mijn vrouw gewend aan het ritueel dat zodra ik thuis was, me moest omkleden en de rest van de dag als Saskia gekleed moest zijn. Zo ging het gewone leven eigenlijk door zonder dat er verder iets bijzonders gebeurde. Mijn vrouw liet nooit wat merken, noemde me wel Saskia, maar raakte niet opgewonden. Dat wisten we, dus ik deed verder ook geen moeite om een rollenspel te spelen. Maanden gingen voorbij en ik raakte gewend aan mijn Saskia zijn, zodanig dat het mij op den duur zelf ook niet meer opwond. Dat vond ik eigenlijk wel jammer, want voorheen was elke situatie waarin ik me omtoverde in Saskia een enrome sensatie en gevoel van opwinding. Nu niet meer dus.
Er gingen nog een paar weken voorbij, het begon me eigenlijk te vervelen, ik overwoog dit spel te stoppen en weer eigen kleding te gaan kopen. Ik zei dat voorzichtig tegen mijn vrouw. Zij haalde haar schouders op en zei: ‘Moet jij weten, je verspeelt misschien wel je relatie met je Meesteres.’

Een paar dagen nadat ik tegen mijn vrouw Natalia had gezegd dat ik eigenlijk wel wilde stoppen, ging de telefoon. Ik zag het nummer en schrok, ik herstelde me en nam op met: ‘Goedemiddag Mevrouw met Saskia.’ ‘Goedzo meisje, ik was al bang dat je de fout in zou gaan, maar dat je je met Saskia meldt, stemt me tevreden.’ ‘Hoe is het me je meisje?’, vroeg de Meesteres. Ik zuchtte een beetje en dat merkte ze. ‘Jaja, ik merk het, het gaat je vervelen he? Nou, zeg eens eerlijk.’ Ik twijfelde, maar zei: ‘Ja, eigenlijk wel een beetje Mevrouw.’ Nog voordat ik verder kon praten, schaterde ze in lachen uit. ‘Je dacht zeker dat Natalia dat niet zou doorgeven. Meisje, ik heb vrijwel dagelijks contact met je vrouw gehad, en we hebben je lekker laten lijden. Geen sex met je vrouw, je lekker laten wennen aan je Saskia zijn en dus ook geen opwinding meer in je eigen lijf. Dat is prima gelukt. Wees je vrouw maar dankbaar, nu kunnen we verder met fase twee.’
Ik wist niet ik moest zeggen, maar het gevoel van opwinding was meteen weer terug. Mijn vrouw kwam de kamer inlopen en knipoogde, waardoor ik wist dat ze dus op de hoogte was.
De Meesteres zei: ‘Ok meisje, we gaan je nu weer wat verder feminiseren, ik bepaal wederom de regels en je vrouw controleert je. Verder blijf je verstoken van sex met haar en elke misstap zal voortaan meteen aan mij worden gemeld, met alle strafgevolgen van dien. Kom vanmiddag om 2 uur met al je kleding die je nu nog hebt naar mij toe.’ De verbinding werd verbroken, ik stond aan de grond genageld.
‘Wat is er?’ vroeg Natalia op een beetje onverschillige toon. Ik ging niet in discussie over het feit dat mijn vrouw van ales op de hoogte was, maar zei een beetje gelaten: ‘Ik moet me melden bij de Meesteres met alle kleiding die ik nu nog heb.’ Natalia glimlache en zei: ‘Nou, dan weet je vast wel wat dat gaat betekenen en wat er dus gaat veranderen in je leven.’ Ik kreeg het warm en ik vreesde inderdaad voor het feit dat ik nu helemaal niet meer gekleed zou mogen met hetgeen ik nu nog had. Dat kan alleen maar betekenen dat ik vanaf nu alleen nog maar vrouwenkleding zou moeten dragen. Ik zei: ‘Ik ben heel erg bang schat, ik weet niet of ik dit wel aan kan, de buurt, mijn werk, vrienden en familie. Wat zal iedereen zeggen?’
Natalia lachte en zei: ‘Maak je geen zorgen schat, ik heb iedereen die we kennen geïnformeerd over je uiteindelijke transformatie naar Saskia.’ ‘Je hebt wat???’, vroeg ik zeer verbaasd. ‘Ja, wees nou maar blij, ik bespaar je veel gedoe, iedereen weet het nu, dus ook op je werk verwachten ze je als Saskia.’ Ik moest drie keer slikken, kon geen woord uitbrengen en staarde een beetje voor me uit.

‘Schat, ik weet dat liever vrouw bent, ik accepteer dat inmiddels volledig, ik houd evenveel van je en zoals je zelf al lang al wist ben ik altijd wel een beetje bi geweest. Ik voel dat we ons leven, ook op het gebied van sex maar eens een nieuwe impuls moeten geven. Ik heb gezien hoe je hebt geleden de afgelopen maanden. Je wilt gewoon Saskia zijn, maar dan wel met alles erop en eraan, dus in jouw geval als hoerige slet Die kans geef ik je nu, ik sta er voor 100% achter. Maar als je het echt niet wilt, dan moet je je Meesteres nu bellen. Dan draaien we alles terug, je krijgt weer mannenkleding en dan word je ook nooit meer Saskia, dus geen vrouwenkleding meer, geen spelletjes, niets. Dan blijf je gewoon mijn man. Ik vind dat ook prima hoor, maar ik weet dat je liever Saskia bent. Doe het. Ik houd van je lieverd.’
Ik moest ineens enorm huilen, ze had zo vreselijk gelijk. Ik wil het liefst vrouw zijn, maar niet alleen dat, ook nog eens een slet, een hoer, een gebruiksvoorwerp in de meest sexy kleding die je je maar kunt voorstellen. Ik wil het allemaal. Natalia pakte me vast en keek me aan: ‘Ga ervoor schat, ik weet alles van je sletterige behoeftes, ik heb er zelf niet zo heel veel mee gehad, maar na zovele gesprekken met je Meesteres ben ik het beter gaan begrijpen. Ik zal je helpen, maar ik leer van je Meesteres hoe ik jou verder feminiseer en ook domineer. Voorlopig zal ik je samen met de Meesteres trainen en onder controle houden. Schiet nu maar op, je wilt vast niet te laat komen bij je Meesteres. Ik ga ervan uit dat je nu een paar dagen bij Haar bent, ik zie je wel weer terug, maar dan als slet Saskia.’ Ik kreeg een zoen en ze zwaaide en zei nog: ‘Doe je Haar de groeten?’
Ik stapte in mijn auto. Natalia stond op de oprit en zwaaide. Een paar buren stonden ook voor de ramen alsof ze wisten wat ik ging doen. Ik kreeg het warm en reed de straat uit. In de auto de restanten van mijn mijn kleding en schoenen. Ik realiseerde me dat ik thuis geen enkel kledingstuk meer had en dus ook geen schoenen en jassen meer. Het was definitief. Maar hoe dat zou gaan lopen, wist ik natuurlijk nog niet. Dat maakte me erg onrustig.
Ik kwam aan bij de Meesteres met twee tassen waarin ik alles had opgeborgen. Ze deed open en ik kreeg een kus op mijn wang, ze zei: ‘Gaat het lieverd, ik kan me best voorstellen dat dit heel wat voor je is. Maar weet dat Ik en Natalia je zullen begeleiden, je helpen en beschermen.’
Ik moest kennelijk gerust gesteld worden met die woorden, maar zo voelde dat niet.

Ik moest gaan zitten. De Meesteres keek me aan en zei: ‘We gaan een spannende tijd tegemoet. En ik weet dat je dat diep in je hart wilt, we gaan dat invullen met spanning, angst, plezier, genot en straf. Heb je dat goed begrepen Saskia?’
Ik knikte en zei snel: ‘Ja Meesteres, ik zal U in alles dienen om mijn transformatie mogelijk te maken.’ Ik was verbaasd van mijn eigen woorden. De Meesteres glimlachte en zei: ‘OK, je weet dat je vanaf vandaag dus qua kleding de transformatie moet starten. we gaan dat nu doen, we gaan dus het één en ander voor je kopen. Ik elke winkel waar we komen, zeg je niets en je laat alles over je heen komen. Kom, we gaan.’
Ik zat in haar auto, had mijn blouse en mijn spijkerbroek nog aan en fantaseerde wat er vandaag met die kleding zou gaan gebeuren. We reden in Beverwijk en stopten bij een speciaalzaak in fetish kleding. ‘Uitstappen’, commandeerde de Meesteres. Ik zei niets zoals afgesproken en bleef netjes naast de auto staan. ‘Naar binnen en wacht af wat er gaat gebeuren’. Toen ik binnen stond, kwam een verkoopster op ons af. De Meesteres zei: ‘Ik heb gisteren gebeld voor een afspraak om met Saskia te komen voor een proces tot verdere feminisering.’ ‘Ja, mevrouw, dat klopt, loopt U maar mee, dan kunnen we even Uw wensen doornemen.’ We liepen ‘naar achteren’, de Meesteres voorop en ik er achteraan. ‘Uitkleden’, was het commando en ik deed wat gevraagd werd. Na een paar minuten stond ik naakt voor de Meesteres en de verkoopster.
‘Wat zijn Uw wensen Mevrouw’, vroeg de verkoopster. ‘Ik wil dat ze een vrouwelijk kruis krijgt, met duidelijk zicht op mooie siliconen grotere schaamlippen, voor nu zou dat voldoen.’ De verkoopster zei: ‘Dat is mogelijk, maar gezien het feit dat ze nog een mannelijk geslachtsdeel heeft, moeten we daar eerst even iets aan doen. We gaan haar tucken met duct tape, dat is voor nu voldoende om het geslachtsdeel effectief weg te werken.’
Ze pakte een rol duct tape en begon stroken te knippen om er als het ware een slip van te maken. In het midden van de stroken maakte ze een klein rondje. Ze keek me aan en glimlachte en zei: ‘Ja, meisje, je moet toch ook kunnen plassen als een vrouw.’ Ik bleef stil, de Meesteres keek me streng maar goedkeurend toe. De verkoopster plakte het brede deel van de strookjes boven mijn geslachtsdeel, hardhandig trok ze mijn lul naar achteren en maakte mijn eikel vrij en trok deze door het ronde gaatje, wat net groot genoeg was om mijn eikel te omklemmen. De rest van de tape trok ze naar achteren, strak door mijn bilnaad tot op mijn onderrug. Jeetje, wat zat dat strak zeg. Mijn pik werd hard maar kon geen kant op, mijn kruis stond op spanning, maar de duct tape deed zijn werk.

‘Bent U tevreden Mevrouw’, vroeg de verkoopster. ‘Ja, dat is mooi vrouwelijk geworden, en ze kan nog plassen ook. Prima opgelost. Nu dan graag een siliconen vaginabroekje voor haar met de grootst mogelijke schaamlippen.’ De verkoopster liep de winkel in en kwam met drie broekjes terug. ‘Nou meisje we gaan eens kijken. Stap hier maar eens in.’ Het eerste broekje was meteen een succes. het paste prima en ik was verbaasd over het feit dat ik een kruis had met grote schaamlippen. Het tweede broekje was qua pasvorm beter en zat ook nog wat strakker. ‘Die nemen we’, zei de Meesteres vastbesloten. ‘Ze houdt het broekje meteen aan. Wat ik nu wil is dat ze een legging gaat dragen, zwart glimmende en zo strak mogelijk dat haar schaamlippen goed zichtbaar blijven.’
Ik kreeg het warm. De verkoopster kwam met een paar leggings terug. Ik vond ze prachtig. Ik ben dol op leggings en als ik Saskia speelde liep ik er vaak in, en ook buiten, maar dan nooit met schaamlippen, meestal had ik alleen een strak pantybroekje aan. Mijn kruis voelde nu wel heel anders.
De verkoopster gaf me de eerste legging en deze zat meteen als gegoten. Ik zag de schaamlippen en kreeg het wederom warm. Zo zou ik toch niet naar buiten kunnen, iedereen zou naar mijn kruis kijken.
De Meesteres zei: ‘Prima, hartelijk dank, we maken vandaag hiermee een leuke start’. ‘Dat denk ik ook Mevrouw’, zei de verkoopster, die me aankeek en glimlachte en zei: ‘Je treft het maar met zo een Mevrouw.’ Ik zei niets conform het voorschrift en liep de winkel in met nog wel mijn gewone schoenen, hetgeen natuurlijke bespottelijk stond onder die mooie strakke legging. Ik verlangde bijna al naar vrouwenschoenen of laarsjes, maar liet niets blijken.

Na het afrekenen stond ik buiten en liep achter de Meesteres aan. Verschillende mensen zagen mij en lachten wat en/of keken achterom. ‘Lekker he?’, zei de Meesteres., Ik zeik niet, maar glimlachte wel. Nog geen 5 minuten later stonden we bij een schoenenzaak. Wederom het commando: ‘Uitstappen!’. Ik stond weer netjes naast de auto. We liepen de winkel in en ook hier kwam er weer een verkoopster op ons af. ‘Kan ik u helpen?’, was de vraag. ‘Jawel hoor, ik wil voor haar een paar laarsjes met de hoogst mogelijke hakken.’ De verkoopster glimlachte, keek me diep in de ogen en gebaarde ons mee te komen. ‘Welke maar heeft u mevrouw?’, vroeg ze giechelend en spelde het spelletje dus mee. ‘Uhhh, 44 mevrouw, ik schaamde me een beetje voor de grote maat.’ De verkoopster kwam terug met een paar setjes laarsjes, allemaal leuk en modieus. De Meesteres keek met interesse en koos uiteindelijk voor zwarte laklaarsjes met een hak van 8 cm. ‘Deze nemen we en ze houdt ze meteen aan, gooi haar oude schoenen maar weg, die heeft ze niet meer nodig.’ Ik schrok en zag dat mijn mooie schoenen zo in de vuilnisbak verdwenen. We rekenden af en we liepen naar buiten. Ik moest even wennen aan de hoogte van de hak, maar verder voelde het wel lekker en mijn benen kwamen nog mooier uit, door het loopje met die hoge hak.
Wederom zei ik niets, en dacht alleen na over wat er nu nog zou kunnen gebeuren. Wordt vervolgd.